Մենք արդեն խոսել ենք բիզնես մշակույթի մասին և այն զարգացնելու մեթոդների մասին։ Միջազգային հարթակներում աշխատող անհատներն ու կազմակերպությունները միշտ նկատում են, որ բիզնես մշակույթը խիստ տարբերվում է երկրից երկիր։ Այսօր Բրենդոնի բլոգում, հիմնվելով Քրիստին Կոնգդոնի և Քեթրին Գալի կողմից Steelcase-ի համար կատարած ուսումնասիրության վրա, որը հրապարակվել է Harvard Business Review-ում, կդիտարկենք բիզնես մշակույթի տարբեր տեսակները աշխարհի այն երկրներում, որոնք, հնարավոր է, հետաքրքրեն հայկական կազմակերպություններում աշխատող անհատներին։
Ֆրանսիա և Իսպանիա. գործնականում նույնական բիզնես մշակույթներ
Ոչ շատ ավտորիտար, բայց առանց մասնակցության, ոչ շատ ինդիվիդուալիստական, բայց առանց բացարձակ կոլեկտիվիզմի: Ֆրանսիական և իսպանական բիզնես մշակույթները գտնվում են այս կետերի միջին դիրքում: Սակայն, ինչ վերաբերում է մնացածին, ապա այս երկու հարևան երկրները բիզնես մշակույթի հետ կապված տարբերվող գծեր ևս ունեն։ Օրինակ՝ նրանք ներկայացնում են «կանացի» բիզնես մշակույթի ոճը, որը խրախուսում է կանացի վարքագիծը, (թեև վարքագիծը սեռ չունի): Համագործակցությունն ու ներդաշնակությունը ամուր արժեքներ են Ֆրանսիայում և Իսպանիայում բիզնես կյանքում:
Բացի այդ, երկու երկրներն էլ մեծ նշանակություն են տալիս անվտանգությանը, այստեղ անձնակազմը հակված է զգույշ լինել տեղեկատվության փոխանակման հարցում և փոփոխություններ կատարել միայն քննարկումից հետո: Ավելի շատ կենտրոնացած են կարճաժամկետ, քան երկարաժամկետ պլանավորման վրա, և՛ ֆրանսիական, և՛ իսպանական բիզնես մշակույթները հավանություն են տալիս անուղղակի հաղորդակցությանը (ոչ խոսքային ազդանշաններ, վիզուալ հուշումներ, մարմնի լեզու և այլն):
Միացյալ Թագավորություն և Միացյալ Նահանգներ
Բնականաբար, եթե որևէ երկու երկիր նման են բիզնես մշակույթի առումով, ապա դրանք մշակութային առումով ևս շատ նման են՝ Միացյալ Թագավորությունը և Միացյալ Նահանգները: Այս երկու երկրները, բացի լեզվից, կիսում են ընդհանուր շատ արժեքներ, երբ խոսքը վերաբերում է գրասենյակային կյանքին: Նախ, որոշումների կայացման գործընթացում աշխատողների կարծիքի կարևորությունը, անկասկած, Միացյալ Թագավորության և ԱՄՆ-ի բիզնես մշակույթի հիմնական հատկանիշն է. անկախությունն ու ինքնավարությունը բարձր են գնահատվում:
Ինչպես ասվում է HBR-ի ուսումնասիրության մեջ «Միացյալ Թագավորությունում մենեջերների գրասենյակները հասանելի են, ինչը հեշտացնում է փոխգործակցությունը աշխատակիցների և տարբեր հիերարխիկ մակարդակների միջև և արագացնում որոշումների կայացումը»: Աշխատանքային տարածքի դասավորությունը հարմար է թե անձնակազմին, թե ղեկավարությանը: Եվ՛ բրիտանացիները, և՛ ամերիկացիները որոշ չափով մրցունակ են ընկերության ներսում։ Բացի այդ, «աշխատողները հանգիստ են վերաբերվում անկանխատեսելի իրավիճակներին: Կարևոր է արագ, ճկուն և նորարար լինելը»:
Իտալիա և Գերմանիա. տղամարդկային ընկերությունները ավելի շատ կենտրոնացած են կարճաժամկետի վրա
Երկու եվրոպական երկրները նույնքան հայտնի են, որքան իրենց բրիտանական և ամերիկացի գործընկերները, երբ խոսքը վերաբերում է աշխատակիցների մասնակցությանը որոշումների կայացման գործընթացին, ինչպես նաև մրցունակության և հաջողության կարևորության առնչությամբ ։ Հիերարխիայի տեսանելի խորհրդանիշները, մասնավոր գրասենյակները կարևոր են: Չնայած ընթացակարգերին և կազմակերպմանը տրվող հարաբերական կարևորությանը՝ կարճաժամկետ մոտեցումը բիզնես մշակույթի կենտրոնում է և՛ Իտալիայում, և՛ Գերմանիայում. նվազագույն ներդրումներն ու արագ եկամտաբերությունը պետք է լինեն ընկերության հիմքում: Այնուամենայնիվ, կա մեկ հիմնական տարբերություն. մինչդեռ իտալացիները մեծ նշանակություն են տալիս ոչ բանավոր ազդանշաններին և հաղորդակցության այլ անուղղակի ձևերին, գերմանացիներն ակնկալում են, որ քննարկումները լինեն պարզ: Ավելի քիչ կարևոր է, թե ինչպես է հաղորդվում հաղորդագրությունը:
Նիդեռլանդներ և Չինաստան. մշակույթներ, որոնք գրեթե տրամագծորեն հակառակ են
Դժվար կլինի պատկերացնել երկու մշակույթ ավելի տարբեր, քան Նիդեռլանդներում և Չինաստանում: Եվ նույնը վերաբերում է բիզնես մշակույթին. չինական բիզնես մշակույթը նույնքան ավտորիտար և կոլեկտիվիստական է, որքան հոլանդական տարբերակը՝ մասնակցային և անհատական։
Չինաստանում վերահսկիչները որոշակի վերահսկողություն են իրականացնում անձնակազմի նկատմամբ: Հոլանդացի մենեջերները հակված են նպաստելու իրենց անձնակազմի անկախությանը և ինքնավարությանը՝ ի լրումն իրենց բարեկեցության: Սա արտացոլվում է նաև աշխատանքային տարածքների դասավորության մեջ. «Նիդեռլանդներում կազմակերպություններն ընդհանուր առմամբ ունեն ավելի փոփոխական տարածքներ, որոնք խրախուսում են հավասարությունը և արտացոլում են կենտրոնացումը բարեկեցության վրա»:
Մինչ Չինաստանն ամբողջությամբ կենտրոնացած է երկարաժամկետ հեռանկարի վրա (այդտեղ ընկերության պատմությունը և ծեսերը շատ կարևոր են), Նիդեռլանդներում դրանք բավականին կարճաժամկետ են: Եվ մինչ հոլանդացիները, ինչպես և գերմանացիները, անմիջական և շիտակ մոտեցում ունեն իրենց անձնակազմի հետ շփվելու հարցում, չինացիները մեծ ուշադրություն են դարձնում մարմնի լեզվին և դեմքի արտահայտություններին՝ ամրապնդելու իրենց հասկացողությունը:
Ռուսաստան. եզակի բիզնես մշակույթ
Իրականում հնարավոր չէ համեմատել բիզնես մշակույթը Ռուսաստանում և այն երկրներում, որոնց մասին խոսել ենք․ այն երբեմն կոլեկտիվիստական է, ինչպես Չինաստանում, երբեմն կանացի, ինչպես Նիդեռլանդներում, այն կարող է նաև նմանվել Ֆրանսիայի և Իսպանիայի կորպորատիվ մշակույթին իր հիմնական ընթացակարգերի և փոքր-ինչ կարճաժամկետ մոտեցման առումով: Այնուամենայնիվ, կա մի շատ հստակ կետ. ռուսական բիզնես մշակույթն ավտորիտար է: Ռուսաստանում թիմային աշխատանքը գնահատվում է անհատական խմբի շրջանակներում, սակայն գերատեսչությունները հաճախ փակվում են և առանձին տարածքներ են զբաղեցնում: Անձնակազմը քիչ շփում ունի մենեջերների հետ:
Ճիշտ այնպես, ինչպես ավանդույթները, մշակութային հիշատակումները և նույնիսկ լեզուները, բիզնես մշակույթները տարբեր են մի երկրից մյուսը: Թեև հնարավոր է համեմատել երկրների որոշ առանձնահատկություններ, այնուամենայնիվ, երկու բիզնես մշակույթներ երբեք նույնը չեն: Ոչ մի երկու ձեռնարկություն չունի նույն մշակույթը կամ նույն արժեքները, և բոլորը դրան մեծ կամ փոքր նշանակություն են տալիս: Մի բան պարզ է. նոր շուկաներում ընկերություն ստեղծելիս պետք է հաշվի առնել որոշ հիմնարար հարցեր: Շարունակեք հետևել Բրենդոնի բլոգին հետաքրքիր ինֆորմացիա ստանալու համար, ինչպես նաև ընթերցեք «Նոր աշխատավայրում ինտեգրվելու 5 կանոն» բլոգը։